Dag 6, Linköping

Vanmorgen rustig aan gedaan en rond 11 uur vertrokken.

Dit ging niet geheel zonder slag of stoot. Sjanie was haar bankpas kwijt en na een tijdje heeft zij die gelukkig weer gevonden. Ik, Jacco, lach hier niet meer om, want ik ben op deze camping onze ACSI kaart kwijt geraakt, dit is een pas waar je veel korting krijgt op een overnachting, dus dat was even erg balen. Gelukkig hadden ze het nummer al bij aankomst genoteerd en kreeg ik toch de korting.

Toen we dan eindelijk weg konden rijden bleek Bert nog verbonden te zijn met de stroompaal en ook hier weer geluk dat hij er binnen 20 meter achter kwam, langer als dat is de kabel niet. Vervolgens bleek ook het opstapje van Bert en Sjanie nog midden op het veld te staan, ook hier kwamen we op tijd achter en konden hem nog inladen.

Eindelijk waren we dan onderweg. Na een kilometer of 10 keek ik, Jacco, in mijn achteruitkijkspiegel en zag daar een zwart lintje vrolijk in de wind wapperen. Een lintje wat daar normaal nooit zit. Na een paar minuten overdenken wat dit nu kon zijn sloeg de schrik om mijn hart. Ik had de afstandsbediening van onze mover op het fietsmandje van Sandra haar fiets laten liggen. Heel voorzichtig een parkeerplaats opgereden en kon goddank de afstandsbediening veilig in onze auto leggen.

De rit was vervolgens mooi, onderweg nog een aantal herten gezien die onverstoorbaar langs de snelweg stonden te grazen. Helaas hebben we er geen foto's van kunnen maken!

Onderweg werd door Sandra contact gelegd met de klantenservice van ACSI over het verlies van onze pas. "Geen probleem mevrouw, wij sturen u er één via e-mail" en binnen vijf minuten waren we voorzien van een nieuwe ACSI pas. Bedankt Klantenservice!

Na twee stops onze nieuwe slaapplaats bereikt, De Sandviks Camping Stjärnorp. Aardige beheerders die Sandra huiswerk hebben meegegeven die morgen wordt overhoord. In het Zweeds de camping huisregels uit haar hoofd leren! Sandra kennende gaat haar dit ook nog lukken ook.

Voor bij de peen en erwtjes ging Jacco patat halen bij de camping cafetaria. Dit werden gepofte aardappelen, omdat er geen patat was. Met iets wat door moest gaan voor een Surimi-salade weer bij de caravan aangekomen. Heel erg lekker. Dit mocht ook wel voor 200 Zweedse kronen! (20 euro)

Nu is het weer tijd voor een afzakkertje en straks weer heerlijk ons bedje opzoeken.

Welterusten vanuit Zweden