Dag 11 t/m 14

Dag 11 was een reisdag naar Stöde. In Stöde woont Wouter en Carolien en Wouter is een oud collega van Jacco en Sandra. Hij en zijn gezin wonen hier al vier jaar en eindelijk is het dan zover, we gaan hem bezoeken.

Sandra onze navigator had weer een schitterende route uitgezocht, we hoefden alleen maar de 305 uit te rijden en dan zouden we zo Stöde binnenrijden. De 305 begon als een mooie geasfalteerde weg, vervolgens werd het een weg met kuilen, toen gaten en na tientallen kilometers bleek ook nog eens het asfalt op te zijn. We reden verder over een onverharde weg bestaande uit keien en modder. Na drie kwartier door elkaar te zijn geschud en onze nieren niet meer op de plek zaten waar ze eigenlijk behoorde te zitten hebben we even een rustpauze ingelast, zo'n 30 kilometer voor Stöde. Telefonisch met Wouter gesproken en verteld waar wij ongeveer zaten, toen we eenmaal weer reden zagen we een taxibusje ons tegemoet komen, gekscherend zeiden we nog tegen elkaar "Daar komt Wouter". Met zijn lichten knipperend kwam de Taxi dichterbij, het was Wouter! Na twee tellen even gekletst, want hij moest nog wat schoolkinderen thuis afleveren, zijn wij de laatste kilometers naar zijn huis af gaan leggen.

Buiten Stöde reden wij een landweggetje op waar Wouter zijn huis zou staan. Vriendelijk werden we door de buurman opgevangen, want onze komst was al bij hem bekend.  De buurman bracht ons naar een vers gemaaid grasveld waar we onze camper en caravan neer konden zetten. Een geweldig uitzicht op een dalletje en het prachtige huis van Wouter en zijn gezin. Op zo'n prachtige camping hadden we nog nooit gestaan. De Camper haalde de kleine klim naar boven, maar de auto van Jacco en Sandra kon geen grip krijgen op het natte gras en halverwege de helling bleven zij hangen. Geen nood want daar was Wouter al, die zijn quad tevoorschijn haalde en de caravan zonder moeite op zijn plek zette.

Het was weer een geweldig weerzien. Of we elkaar gisteren nog hadden gezien.

Om half vijf kwamen ook Carolien en hun twee kinderen en  thuis. Heerlijk om te horen hoe de twee mannetjes met een zwaar Zweeds accent Nederlands praten.

Zweedse gastvrijheid betekende niet koken maar lekker aanschuiven op het overdekte terras voor een heerlijke BBQ. Het werd een gezellige avond waarin we veel hebben gelachen en oude verhalen opgehaald.

Sandra werd door Carolien meegenomen op de Quad voor een rit door de bossen en mocht als eerste zich vergapen aan de schoonheid van de omgeving. 

Dag 12 uitgeslapen en laat ontbeten, want in de middag zouden we door Carolien worden meegenomen naar het geografische middelpunt van Zweden. Het werd een prachtige rit door de uitgestrekte bossen waar geen eind aan leek te komen. Dat je heel goed moet blijven opletten , bleek al snel een hert stak vlak voor Carolien haar auto plots de weg over. Aangekomen bij het middelpunt was het uitzicht overweldigend. Zover als we konden kijken was er bos. Na een picknick boven op de berg genietend van de natuur en de schilderachtige huisjes die her en der in het landschapstaan, naar huis gereden.